Yet another nail to the fraud of Aryan Dravidian divide.

The self-styled Tamil Scholars, most of them can not even understand Sangam Literature, one wrote a Book on Tolkaapiyam and made it look like Porn.

There is evidence in Tamil literature about Ramayana, Rama, Sita, Ravana, Hanuman.

The interaction of Tamil and Sanatna dharma was so great that Kambar produced a literary master piece out of Valmiki’s Ramayana  as Kamba Ramayana and it is one of the best pieces of literature on par with Kalidasa.

The muchtouted Sangam literature , touted often, to prove the antiquity of Tamil speaks authoritatively on Ramayana.

But these Tamil Aarvalars(?), Tamil scholars would not accept what th Sangam Literature says about Ramayana.

Let us look into what ancient Tamil says about Ramayana.

Let us remember that these date back to at least 3000 years.

‘

தென் பரதவர் மிடல் சாய

வட வடுகர் வாள் ஓட்டிய

தொடையமை கண்ணித் திருந்து வேல் தடக்கைக்

கடுமா கடைஇய விடுபரி வடிம்பின்

நற்றார்க் கள்ளின், சோழன் கோயில்

புதுப்பிறை யன்ன சுதை செய் மாடத்துப்பனிக்கயத் தன்ன நீள்நகர் நின்று, என் அரிக்கூடு மாக்கிணை இரிய ஒற்றி

எஞ்சா மரபின் வஞ்சி பாட

எமக்கென வகுத்த அல்ல மிகப்பல

மேம்படு சிறப்பின் அருங்கல வெறுக்கை

தாங்காது பொழிதந் தோனே; அது கண்டு

இலம்பொடு உழந்தஎன் இரும்பேர் ஒக்கல்

விரல்செறி மரபின செவித் தொடக் குநரும்

செவித்தொடர் மரபின் விரற்செறிக் குநரும்

கடுந்தெறல் இராமன் உடன்புணர் சீதையை

வலித்தகை அரக்கன் வௌவிய ஞான்றை

நிலஞ்சேர் மதர் அணி கண்ட குரங்கின்

செம்முகப் பெருங்கிளை இழைப்பொ ழிந்தாந்தாஅங்கு

அறாஅ அருநகை இனிதுபெற் றிகுமே

இருங்கிளைத் தலைமை எய்தி

அரும்படர் எவ்வம் உழந்ததன் தலையே

ஊன்பொதி பசுங்குடையார் என்னும் புலவர் சோழன் செருப்பாழி எறிந்த இளஞ்சேட் சென்னியைப் பாடி எழுதிய இந்த அரிய பாடலின் சாரம் வருமாறு

தென் பரதவரின் குறும்புகள் அடங்க, வட வடுகரின் வாளால் ஏற்பட்ட கேடுகள் நீங்க, அவரை ஒடுக்கி மேம்பட்டவன் இவன்! இச் சோழனின் நெடு நகரிலே,

வெண்சுதை மாடத்தின் முற்றத்திலே நின்று என் கிணையை இயக்கி,

எஞ்சா மரபினனான சோழனின் வஞ்சிச் சிறப்பைப் போற்றிப் பாடினேன்.

எமக்கென இயற்றப்படாத அரசர்க்கே உரித்தான நல்ல அணிகலன்கள் பலவற்றையும் அவன் எமக்கு ஏராளமாக அளித்தான். அதனைக் கொண்டு என் சுற்றத்தாரிடம் சென்று கொடுத்தேன். அவர்கள் கண்டு திகைத்தனர்! விரலில் அணிவன செவியிலும், செவியில் அணிவன விரலிலும், அரைக்குரியன கழுத்திலும், கழுத்திற்கு உரியன இடையிலுமாக மாறி மாறி அவர்கள் அணிந்தனர்! அவரது செயலைக் கண்டவர் கைகொட்டி நகைத்தனர்.

(Purnaanooru Poem 378)

This was written by Oonpaathi Pasunkudayar of Cheruppaazhi azhitha Ilanchetchenni, A Chera King.

The poet says that on my praising the King , he gave me gold ornaments and gems and I gave them to my relatives.

Being poor and not knowing how to wear them, they adorned themselves with them as the Monkeys of Ramayana wore them , that is by wearing them at places which are inappropriate.

The simile is so strong that it shows the contacts the Tamils had with Sanatana Dharma and how much value and faith they had in the Ramayana.

 

வென்வேற் கவுரியர் தொன்முது கோடி

முழங்கிரும் பௌவம் இரங்கும் முன்றுறை

வெல்போர் இராமன் அருமறைக்கு அவித்த

பல்வீழ் ஆலம் போல

ஒலி அவிந் தன்றுஇவ் அழுங்கல் ஊரே

Ahanaanooru 70 Lines 13 t0 17.

When Rama was discussing the strategy  with  the Vanaras of Sugreeva’s army,to invade Sri Lanka at Dhanushkodi, the birds in the banyan Tree under which they were sitting made such a racket tha Rama had to clap his hands to drive them away!

Kalithogai Poem 139 ,  Lines  33 to 37 describes the event of Ravana lifting the Kailasa.

“இமையவில் வாங்கிய ஈர்ஞ்சடை அந்தணன்

உமையமர்ந்து உயர்மலை இருந்தனன் ஆக

ஐயிரு தலையின் அரக்கர் கோமான்

தொடிப்பொலி தடக்கையிற் கீழ்புகுத்து அம்மலை

எடுக்கல் செல்லாது உழப்பவன் போல”

If the Ramayana is a figment of Imagination and there was no contact of the Tamls with the Sanatana Dharma, how

come there these graphic descriptions in Tamil?

ராமர் வாழ்ந்தாரா