In my earlier articles, I have traced the ancestry of Chozha Kings based on Thiruvalankadu Copperplates evidence and validated it by Brahmanda Puran and Mahabharat.These texts mention Chozhas prominently as having been linked to Suryavansh,Solar Dynasty.They are Muchukunda, Sibi ,Manuneedhi and Thodiththol Chola.Muchukunda Chozha is referred to in Tamil classics and Sthala Puran of temples in Tamil Nadu. He is associated with Sapthavidanga Sthalas in Tamilnadu. Sapthavidanga Sthalas.

Sibi Chozha built the Pundarikaksha Temple at Thiruvellarai near Sri Rangam,Tamil Nadu.

Manu ,the first Human was from Dravida Desa and was an Emperor. His son Ikshvaku founded the Ikshvaku,Solar race,to which Sri Rama belongs. Manu had a daughter Ila .Through her came the Chandravansh, ,Lunar Dynasty.Puru,Kuru and Yadu dynasties have sprung from this dynasty.Chozhas trace their genealogy References to this are also found in Silappadikaram, Manimekalai and Sangam Literature Puranaanuru.

Uparichara vasu was a king of the Puru lineage and his grandson was Veda Vyasa.

After Vasu performed the austerities, gratified Indra had blessed him and given him a crystal chariot along with a bamboo pole to protect his subjects. Uparichara, after one year, planted the pole and worshipped it as Sakra. This became a tradition in Chedi and people used to erect pole and deck it with gold cloth, scents, garlands and various ornaments. Indra was gratified by this festival and blessed them.https://en.m.wikipedia.org/wiki/Uparichara_Vasu

Vaishampayana said, “There was a king, a ruler of the earth, always devoted to righteous conduct. His name was Uparichara and he loved hunting. That descendant of the Puru lineage was also named Vasu and, on Indra’s instructions, conquered the beautiful and handsome kingdom of Chedi. After some time, the king gave up the use of weapons and lived in a hermitage, practising austerities. One day, the thunder-wielding god came to him.

• We see that before he conquered the kingdom of Chedi and made his capital at Suktimati, he was still a powerful ruler and a devotee and friend of Indra. Even referred to as the lord of Earth……..Here we see that Indra pleased with Uparichara’s austerities gives him one of his divine chariots(which will appear later in the answer). He also gives him a vaijayanti mala, which would make one immune to all weapons, and a bamboo stick as a symbol of maintaining the peace.
• Later all the kings started this practice of worshipping bamboo stickes, who have the manifestation of Indra himself. It became a custom among the kings…..

He had five sons, who had great valour and infinite might. He was a universal emperor and instated his sons in many kingdoms. His famous maharatha son Brihadratha was instated in the kingdom of Magadha. Others were Pratyagraha and Kushamba, also known as Manivahana and Macchilla, and Yadu, powerful kings invincible in battle. O king! These were the sons of that rajarshi with unbounded powers. They established kingdoms and cities named after them. Thus, the five kings, sons of Vasu, established separate dynasties that were eternal. When he seated himself or travelled through the sky in the crystal chariot obtained through Indra’s grace, the apsaras and the gandharvas worshipped the great king. And he became famous as Uparichara.

• Here, universal emperor mostly refers to the fact that he has already defeated all kings .
• His wife Girika gave birth to 5 sons: Brihadratha of Magadha, Pratyagraha, Kushamba Manivahana, Macchilla and Yadu (Not to be confused with Yadu, the son of Yayati).
• Each of them established kingdoms of their own and their dynasties remained for a long periods of time…….Here we can understand that Vasu was already the king of Chedi before his marriage. Infact his wife Girika is much smaller in age than him. This is probably when Vasu was a young and powerful king and had just become a king of kings.
• The son of the river was appointed as the general of Vasu’s army. The daughter married Vasu and gave birth to five illustrious sons….

“When the bird was thus swiftly flying through the sky, another hawk saw him and thought that the hawk was carrying some meat and flew at him. The two birds fought with their beaks in the sky. When they were thus fighting, the semen fell into the waters of the river Yamuna. An apsara known by the name of Adrika lived in the water of the Yamuna as a fish, because she had been cursed by Brahma. In the form of a fish, Adrika speedily came to where Vasu’s semen fell from the hawk’s claw and swallowed it up immediately. O best of the Bharata lineage! Some time after this, the fish was caught by fishermen and she was in her tenth month. From the stomach of the fish there emerged twins in human form, a boy and a girl. They marvelled at this and went and told the king, ‘O king! These two have been born in human form inside a fish.’ Then King Uparichara accepted the male child and he later became the righteous and truthful king named Matsya. As soon as the children were born, the apsara was also immediately freed from her curse. The beautiful one had earlier been told by the illustrious god that she would be freed from her nonhuman form when she gave birth to two human children. Following these words, after giving birth to two children and after being killed by the fishermen, she left the form of a fish and assumed her own divine form. The beautiful apsara then went up to the sky, following the path of the siddhas, rishis and charanas. The girl, the daughter of the fish, smelt of fish. She was given by the king to the fishermen, saying that she would be their daughter. ‘“This girl was called Satyavati. She was possessed of great beauty and had every quality and character.

• The Apsara Adrika gave birth to a set of twins, one male and one female after consuming Vasu’s semen. She was cursed to be a fish, and got liberated after the birth of twins.
• The male child was named Matsya, and he was raised by Vasu himself to be a righteous and truthful king. He would later go on to establish the kingdom of Matsya, and is the ancestor of King Virata of Matsya.
• The female child was named Satyavati or Matsyagandha. She was given to the king of fishermen or Dasa, who later adopted her as a daughter. She later obtained the names Yojanagandha and Gandhavati after her giving birth to Krishna Dwaipayana Vyasa through Rishi Parashara.
• We know that Satyavati later marries King Shantanu…..
• https://www.quora.com/What-was-the-relationship-between-Uparichara-Vasu-Kuru-king-and-Shantanu-before-Shantanu-s-marriage-with-Satyavati.
• Chedi Kingdom

One of the Five epics of Tamil Manimekalai,A Jain work talks of Chola King being presented with a Chariot . And Silappadikaram another Tamil epic also mentions this.

உலகம் திரியா ஓங்கு உயர் விழுச் சீர்ப்

பலர் புகழ் மூதூர்ப் பண்பு மேம்படீஇய

ஓங்கு உயர் மலயத்து அருந் தவன் உரைப்ப

தூங்கு எயில் எறிந்த தொடித் தோள் செம்பியன்

விண்ணவர் தலைவனை வணங்கி முன் நின்று

மண்ணகத்து என்தன் வான் பதி தன்னுள்

மேலோர் விழைய விழாக் கோள் எடுத்த

நால் ஏழ் நாளினும் நன்கு இனிது உறைக என

அமரர் தலைவன் ஆங்கு அது நேர்ந்தது

கவராக் கேள்வியோர் கடவார் ஆகலின் 01-010 மெய்த் திறம் வழக்கு நன்பொருள் வீடு எனும்

இத் திறம் தம் தம் இயல்பினின் காட்டும்

சமயக் கணக்கரும் தம் துறை போகிய

அமயக் கணக்கரும் அகலார் ஆகி

கரந்து உரு எய்திய கடவுளாளரும்

பரந்து ஒருங்கு ஈண்டிய பாடை மாக்களும்

ஐம் பெருங்குழுவும் எண் பேர் ஆயமும்

வந்து ஒருங்கு குழீஇ வான்பதி தன்னுள்

கொடித் தேர்த் தானைக் கொற்றவன் துயரம்

விடுத்த பூதம் விழாக்கோள் மறப்பின் 01-020 மடித்த செவ் வாய் வல் எயிறு இலங்க

இடிக் குரல் முழக்கத்து இடும்பை செய்திடும்

தொடுத்த பாசத்து தொல் பதி நரகரைப்

புடைத்து உணும் பூதமும் பொருந்தாதாயிடும்

மா இரு ஞாலத்து அரசு தலையீண்டும்

ஆயிரம்கண்ணோன் விழாக் கால்கொள்க என

வச்சிரக் கோட்டத்து மணம் கெழு முரசம்

கச்சை யானைப் பிடர்த்தலை ஏற்றி

ஏற்று உரி போர்த்த இடி உறு முழக்கின்

கூற்றுக்கண் விளிக்கும் குருதி வேட்கை 01-030 முரசு கடிப்பு இகூஉம் முதுகுடிப் பிறந்தோன்

திரு விழை மூதூர் வாழ்க! என்று ஏத்தி

வானம் மும் மாரி பொழிக! மன்னவன்

கோள் நிலை திரியாக் கோலோன் ஆகுக! தீவகச் சாந்தி செய்தரு நல் நாள்

ஆயிரம்கண்ணோன் தன்னோடு ஆங்கு உள

நால் வேறு தேவரும் நலத்தகு சிறப்பில்

பால் வேறு தேவரும் இப் பதிப் படர்ந்து

மன்னன் கரிகால்வளவன் நீங்கிய நாள்

இந் நகர் போல்வதோர் இயல்பினது ஆகிப் 01-040 பொன்நகர் வறிதாப் போதுவர் என்பது

தொல் நிலை உணர்ந்தோர் துணிபொருள் ஆதலின்

தோரண வீதியும் தோம் அறு கோட்டியும்

பூரண கும்பமும் பொலம் பாலிகைகளும்

பாவை விளக்கும் பல உடன் பரப்புமின்

காய்க் குலைக் கமுகும் வாழையும் வஞ்சியும்

பூக் கொடி வல்லியும் கரும்பும் நடுமின்

பத்தி வேதிகைப் பசும் பொன் தூணத்து

முத்துத் தாமம் முறையொடு நாற்றுமின்

விழவு மலி மூதூர் வீதியும் மன்றமும் 01-050 பழ மணல் மாற்றுமின் புது மணல் பரப்புமின்

கதலிகைக் கொடியும் காழ் ஊன்று விலோதமும்

மதலை மாடமும் வாயிலும் சேர்த்துமின்

நுதல் விழி நாட்டத்து இறையோன் முதலா

பதி வாழ் சதுக்கத்துத் தெய்வம் ஈறு ஆக

வேறுவேறு சிறப்பின் வேறுவேறு செய்வினை….

முதலாவது விழாவறைந்த பாட்டு அஃதாவது: பூம்புகார் நகரத்து வாழ்கின்ற சமயக் கணக்கர் முதலிய பெரியோர் ஒருங்கு கூடி அந் நகரத்திலே வாண்டு தோறும் நிகழ்த்தப்பட்டு வருகின்ற இந்திர விழா என்னும் பெருவிழா எடுத்தற்குரிய சித்திரைத் திங்களின் முழுமதி நாள் அணுகி வருதலானே அவ் விழாவிற்குக் கால் கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு செய்து அதனை நகரமக்கட்கு அறிவிக்கும் படி வழக்கம் போல விழா முரசம் அறையும் முதுகுடிப் பிறந்த வள்ளுவனுக்கு அறிவிப்பு, அது கேட்ட வள்ளுவன்றாணும் வச்சிரக் கோட்டத்தில் வைக்கப்பட்டிருக்கின்ற மணங்கெழு முரசத்தைக் கச்சையானைப் பிடர்த்தலை ஏற்றித் தானும் ஏறியிருந்து அவ் விழா நிகழப் போவதனையும் அதற்குக் கால் கோள் செய்யும் நாளையும் விழாவின் பொருட்டு நகரத் தெருக்கள் தோறும் முரசறைந்த செய்தியைக் கூறும் பாட்டு என்றவாறு. இக் காதையினால் இற்றைக் கிர்கடாயிரம் ஆண்டுகட்கு முன்னர்த் தமிழகத்து மாந்தர் விழா நிகழ்த்தும் முறையும், அவர் ஒப்பற்ற நாகரிகமும் இனிது விளங்கும். உலகம் திரியா ஓங்கு உயர் விழுச் சீர்ப்
பலர் புகழ் மூதூர்ப் பண்பு மேம்படீஇய
ஓங்கு உயர் மலயத்து அருந் தவன் உரைப்ப
தூங்கு எயில் எறிந்த தொடித் தோள் செம்பியன்
விண்ணவர் தலைவனை வணங்கி முன் நின்று
மண்ணகத்து என்தன் வான் பதி தன்னுள்
மேலோர் விழைய விழாக் கோள் எடுத்த
நால் ஏழ் நாளினும் நன்கு இனிது உறைக என
அமரர் தலைவன் ஆங்கு அது நேர்ந்தது
கவராக் கேள்வியோர் கடவார் ஆகலின் 01-010 மெய்த் திறம் வழக்கு நன்பொருள் வீடு எனும்
இத் திறம் தம் தம் இயல்பினின் காட்டும்
சமயக் கணக்கரும் தம் துறை போகிய
அமயக் கணக்கரும் அகலார் ஆகி
கரந்து உரு எய்திய கடவுளாளரும்
பரந்து ஒருங்கு ஈண்டிய பாடை மாக்களும்
ஐம் பெருங்குழுவும் எண் பேர் ஆயமும்
வந்து ஒருங்கு குழீஇ வான்பதி தன்னுள்
கொடித் தேர்த் தானைக் கொற்றவன் துயரம்
விடுத்த பூதம் விழாக்கோள் மறப்பின் 01-020 மடித்த செவ் வாய் வல் எயிறு இலங்க
இடிக் குரல் முழக்கத்து இடும்பை செய்திடும்
தொடுத்த பாசத்து தொல் பதி நரகரைப்
புடைத்து உணும் பூதமும் பொருந்தாதாயிடும்
மா இரு ஞாலத்து அரசு தலையீண்டும்
ஆயிரம்கண்ணோன் விழாக் கால்கொள்க என
வச்சிரக் கோட்டத்து மணம் கெழு முரசம்
கச்சை யானைப் பிடர்த்தலை ஏற்றி
ஏற்று உரி போர்த்த இடி உறு முழக்கின்
கூற்றுக்கண் விளிக்கும் குருதி வேட்கை 01-030 முரசு கடிப்பு இகூஉம் முதுகுடிப் பிறந்தோன்
திரு விழை மூதூர் வாழ்க! என்று ஏத்தி
வானம் மும் மாரி பொழிக! மன்னவன்
கோள் நிலை திரியாக் கோலோன் ஆகுக!
தீவகச் சாந்தி செய்தரு நல் நாள்
ஆயிரம்கண்ணோன் தன்னோடு ஆங்கு உள
நால் வேறு தேவரும் நலத்தகு சிறப்பில்
பால் வேறு தேவரும் இப் பதிப் படர்ந்து
மன்னன் கரிகால்வளவன் நீங்கிய நாள்
இந் நகர் போல்வதோர் இயல்பினது ஆகிப் 01-040 பொன்நகர் வறிதாப் போதுவர் என்பது
தொல் நிலை உணர்ந்தோர் துணிபொருள் ஆதலின்
தோரண வீதியும் தோம் அறு கோட்டியும்
பூரண கும்பமும் பொலம் பாலிகைகளும்
பாவை விளக்கும் பல உடன் பரப்புமின்
காய்க் குலைக் கமுகும் வாழையும் வஞ்சியும்
பூக் கொடி வல்லியும் கரும்பும் நடுமின்
பத்தி வேதிகைப் பசும் பொன் தூணத்து
முத்துத் தாமம் முறையொடு நாற்றுமின்
விழவு மலி மூதூர் வீதியும் மன்றமும் 01-050 பழ மணல் மாற்றுமின் புது மணல் பரப்புமின்
கதலிகைக் கொடியும் காழ் ஊன்று விலோதமும்
மதலை மாடமும் வாயிலும் சேர்த்துமின்
நுதல் விழி நாட்டத்து இறையோன் முதலா
பதி வாழ் சதுக்கத்துத் தெய்வம் ஈறு ஆக
வேறுவேறு சிறப்பின் வேறுவேறு செய்வினை
ஆறு அறி மரபின் அறிந்தோர் செய்யுமின்
தண் மணல் பந்தரும் தாழ்தரு பொதியிலும்
புண்ணிய நல்லுரை அறிவீர்! பொருந்துமின்
ஒட்டிய சமயத்து உறு பொருள் வாதிகள் 01-060 பட்டி மண்டபத்து பாங்கு அறிந்து ஏறுமின்
பற்றாமாக்கள் தம்முடன் ஆயினும்
செற்றமும் கலாமும் செய்யாது அகலுமின்
வெண் மணல் குன்றமும் விரி பூஞ் சோலையும்
தண் மணல் துருத்தியும் தாழ் பூந் துறைகளும்
தேவரும் மக்களும் ஒத்து உடன் திரிதரும்
நால் ஏழ் நாளினும் நன்கு அறிந்தீர் என
ஒளிறு வாள் மறவரும் தேரும் மாவும்
களிறும் சூழ்தர கண் முரசு இயம்பி
பசியும் பிணியும் பகையும் நீங்கி
வசியும் வளனும் சுரக்க! என வாழ்த்தி
அணி விழா அறைந்தனன் அகநகர் மருங்கு என் 01-072 இந்திர விழாவின் வரலாறு 1-10: https://m.dinamalar.com/temple_detail.php?id=6851

மணிமேகலை விழாவறைந்த கதை (1-5 பாடல்)
உலகம் திரியா ஓங்கு உயர் விழுச் சீர்ப்
பலர் புகழ் மூதூர்ப் பண்பு மேம்படீஇய
ஓங்கு உயர் மலயத்து அருந் தவன் உரைப்ப
தூங்கு எயில் எறிந்த தொடித் தோள் செம்பியன்
விண்ணவர் தலைவனை வணங்கி முன் நின்று
பொருள் – சான்றோர் சென்ற நெறிநின்றொழுகுதலில் ஒரு பொழுதும் பிறழா தொழுகுதல் காரணமாகப் பெரிதும் உயர்ந்துள்ள தனது மாபெரும் சிறப்பினைப் பிறநாட்டிலுள்ள சான்றோர் பலரும் புகழாநிற்றற் கிடமான பழைய ஊராகிய புகார் நகரத்தின் தெய்வத் தன்மை காலந்தோறும் மேம்பட்டு வளர்தற் பொருட்டாக; வானுற உயர்ந்து புகழானும் உயர்ந்த பொதிய மலையின்கண் இறைவன் ஏவலாலே எழுந்தருளியிருக்கும் செய்தற்கரிய தவங்களைச் செய்துயர்ந்த அகத்தியமுனிவன் பணிப்ப: வானத்திலே இயங்குகின்ற மதில்களை அழித்த வீர வலைய மணிந்த சோழ மன்னன் ஒருவன்; தனக்கு நன்றிக் கடன்பட்டுள்ள அமரர்கோமனை வணங்கி அவன் முன்னிலையிலேயே நின்று..இந்த பாடலில் “”தூங்கு எயில் எறிந்த” என்று வருகிறது. இந்த தூங்கு எயில் என்பதன் பொருள் “தொங்கும் நகரம் அல்லது அரண் ஆகும்..

.https://etamilwin.blogspot.com/2015/09/blog-post_8.html?m=1