The misinformation about India and Hinduism , contrary to what people think, is not from One source, that of Foreigners, missionaries on the one hand and Pseudo Intellectuals from both from abroad and the local variety. This group is supplemented by another group, though present in all parts of India, is quite vociferous in Tamil Nadu. This group systematically misinforms people about Tamil, Tamil Culture and Tamil History. They peddle the now dead Aryan Invasion Invasion Theory. They insist, without studying Tamil , that Tamil is against Sanatana Dharma and Brahmins had infiltrated into Tamil Culture(?) and polluted Tamil way of Life. Through my articles for the past eleven years I have published articles to dispel this misinformation. Now, there is clamor in Tamil Nadu that Murugan is a Tamil God(?) , He is different from Subrahmanya and that Brahmins misled Tamils into believing that Subrahmanya is Murugan.And Brahmins do not worship Murugan, they do not name their children as Murugan, they do not perform Kavadi.This could be brushed aside but for the fact one gentleman who ekes out a living by speaking on Religion, especially on Tamil Literature that speak of Bhakti, had stated categorically that Brahmins imposed Subrahmanya as Murugan becuse they want to control Sudras(this term is not mine, but by the litterateur. I had written that Murugan is not a Tamil God in the sense that Murugan was called Subrahmanya in Saraswati Valley civilization and Murugan Kavadi is found among the artifacts at Harappa.Murugan worship spread throughout the world and one finds Murugan’s Peacock Tribe in Turkey.

‘Sangam Classics speak of Murugan in detail. The first available Tamil Grammar book assigns a landmass as belonging to Murugan.One of the main constituents of Tamil Sangam Classics is Pathinenkeezhk Kanakku, Anthology of Eighteen Texts.The first among this is Thirumurugaatruppadai on Sri. Murugan.This was written by Nakkeerar.This work has six parts, each representing one Special Home of Murugan. Traditionally six Murugan temples are classified as Special and they are called Aarupadai Veedukal.They are, Palani,Thiruchendur,Swamymalai,Thiruthani, Thiruparankundram and Pazhamudircholai.Each of this six is praised in Thirumuraugaatruppadai.Thiruverakam is also known as Swamymalai and it is about twenty minutes run by car from Kumbakonam in Tamil Nadu.This is the place Murugan taught the Fifth Veda ( Pranava Veda) to Siva. Subrahmanya is Guru and His Father Siva is His disciple.Nakkerar describes the attributes of Brahmins and how they worship Murugan in Swamy malai ,Thiruverakam.I am providing English gist of the Text.I shall be Podcasting in detail about this in the next article.

Brahmins ,whose pedigree from Maternal and maternal side is impeccable,who practice the six duties of a Brahmin(

“Adhyaapanam Adhyayanam

Yajanam Yaajanam Tathaa

Daanam Pratigraham Chaiva

Brahmanaanaamakalpayaat”

Adyayanam-Pracctice of reciting the Vedas, with meaning.

Adhyaapnan-Teaching of the Vedas along with the Astras(scientific Arms) and Satras(Ordinary weapons of war)

Yajanam-performance of the Yagnas and Yagas.Accepting Gifts,Donating to the Needy, and Not saving anything for the morrow but living on what is provided),who had spent Forty eight years in Learning and practicing a Life of Austerity and good character,waer Nine threaded Upaveeda( Three in a pair into three,total nine.One for Brahmacharya, One for Gruhastha and one In lieu of Uttareeya, Angavastra), raise Fire in Yangnyakund of three designs ,Square,Triangle and in the shape of a Bow, at an appropriate auspicious time, with Dhoti which was dried by body heat(meaning they wore Dhoti after bath, Brahmins take bath with Dhoti and after Bath wear a fresh Dhoti which was earlier dipped in water and wet and wear that before any occasion and Anushtanas).Then they, after Vedic Rites, keep both their handsover their Heads and chant the six letters Shadakshara of Subramanya,Saravanabava

திரு ஏரகம் Swamymalai

அந்தணர்:
இருமூன்று எய்திய இயல்பினின் வழாஅது
இருவர்ச் சுட்டிய பல்வேறு தொல்குடி
அறுநான்கு இரட்டி இளமை நல்லியாண்டு
ஆறினிற் கழிப்பிய அறன்நவில் கொள்கை . . .180

மூன்றுவகைக் குறித்த முத்தீச் செல்வத்து
இருபிறப் பாளர் பொழுதறிந்து நுவல,
ஒன்பது கொண்ட மூன்றுபுரி நுண்ஞாண்
புலராக் காழகம் புலர உடீஇ,
உச்சிக் கூப்பிய கையினர் தற்புகழ்ந்து
ஆறெழுத்து அடக்கிய அருமறைக் கேள்வி
நாஇயல் மருங்கில் நவிலப் பாடி
விரையுறு நறுமலர் ஏந்திப் பெரிந்துஉவந்து
ஏரகத்து உறைதலும் உரியன்: அதான்று, https://ilakkiyam.com/iyal/22-tamil/iyal/sangailakkiyam/pathinenmerkanaku/ettuthogai/inguru-nooru/3774-thirumurugatrupadai

அந்தணர் வழிபடும் திரு ஏரகம்

( 177-189) (ஓதல், ஓதுவித்தல், வேட்டல், வேட் பித்தல், ஈதல், ஏற்றல் என்னும்) அறுவகையாய் உள்ள செயற் கடமையினின்றும் வழுவாமல், (தாய்க்குடி, தந்தைக்குடி என்னும்) இருவர் குடியையும் சுட்டிச் சொல்லத்தக்க பல்வேறு பழங்குடிகளில் பிறந்த— (அறுநான்கு இரட்டி= 6x 4 x 2=48) நாற்பத்தெட்டு நல்ல இளமை மிக்க ஆண்டுகளே நல்வழியில் கழித்த—அறங்கூறும் கொள்கை கொண்ட—(நாற்சதுரம், முச்சதுரம், வில்வடிவம் என்னும்) மூன்று வடிவாய் அமைத்துக் காக்கும் மூவகைத் தீயாகிய செல்வத்தை உடைய அந்தணர்கள் உரிய காலம் அறிந்து போற்றியுரைக்கும் வகையில், ஒரு புரிக்கு மூன்று நூல் வீதம் ஒன்பது நூல்களால் முறுக்கிய மூன்று புரிகள் கொண்ட நுண்ணிய பூணூலுடன், தோய்த்து உலராத உடையினை உடம்பிலேயே உலரும்படி உடுத்துக்கொண்டு, தலைமேலே குவித்த கைகளை உடையவராய், முருகனாகிய தன்னைப் போற்றிப் புகழ்ந்து, ஆறு எழுத்துக்களை (ஷடாட்சரம்) உள்ளடக்கிய அரிய மந்திர மறையை நாக்கு இயலும் அளவில் பயின்று பலமுறை ஓதி, மணம் மிக்க நல்ல மலர்களை ஏந்தித் தூவி வழிபட, அவ்வழிபாட்டிற்குப் பெரிதும் மகிழ்ந்து (சுவாமிமலை என்று கருதப்படுகின்ற) திரு ஏரகம் என்னும் திருப்பதியில் உறை தலையும் முருகன் உரிமையாகக் கொண்டவன். அந்தத் திரு வேரகம் அல்லாமலும்,-https://ta.m.wikisource.org/wiki/%E0%AE%A4%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AF%81%E0%AE%AE%E0%AF%81%E0%AE%B0%E0%AF%81%E0%AE%95%E0%AE%BE%E0%AE%B1%E0%AF%8D%E0%AE%B1%E0%AF%81%E0%AE%AA%E0%AF%8D%E0%AE%AA%E0%AE%9F%E0%AF%88-%E0%AE%AE%E0%AF%82%E0%AE%B2%E0%AE%AE%E0%AF%81%E0%AE%AE%E0%AF%8D_%E0%AE%89%E0%AE%B0%E0%AF%88%E0%AE%AF%E0%AF%81%E0%AE%AE%E0%AF%8D/%E0%AE%89%E0%AE%B0%E0%AF%88